نوشتن از خیلی چیزها فایده‌ای ندارد. حالا نه این‌که "نوشتن من" در کل فایدهٔ خاصی داشته باشد ولی وقتی به بعضی چیزها فکر می‌کنم و یک دفعه می‌خواهم در موردشان بنویسم، دستی جلوی کیبوردم را می‌گیرد. یعنی نه. نوشتن از این چیزها فایده‌ای ندارد و فقط باعث می‌شود بیشتر در این چرخهٔ باطل پیچ بخوری. لااقل وایستا و بستنی بخور. کش می‌توانستم خودم را بیندازم دور. از مردن می‌ترسم ولی زنده هم نمی‌خواهم بمانم.