دارم به این فکر می‌کنم شاید اصلا این جو نویسنده شدن که مرا گرفت باعث شد تا این حد رقت‌انگیز و به درد نخور شوم. (به احتمال زیاد فقط یکی دیگر از بهانه‌هایم است). حتا همان روزها هم که می‌خواستم آدم بزرگی بشوم انسان بی‌خـ.ـایه و احمقی بودم که فقط می‌توانست رویا ببافد. یادم نمی‌آید هیچ‌وقت چیزی را از ته دلم خواسته باشم ولی نوشتن تنها موردی بود که به آن نزدیک بودم. در حال حاضر به بالاترین درجه نفرت از خودم رسیدم.